Toen ik jou zag, 28 jaar geleden, bij paardenboer Rinus van Ginniken, MOEST en ZOU ik jou, met je prachtige koppie en meter lange spierwitte manen, hebben. Ik mocht je van Rinus op afbetaling kopen en heb alles op alles gezet om dat ook te doen.
Je hebt later je eigen kostje verdiend als lespaardje voor vele mensen. Later, voor Stal Doorstap, heb je gewerkt als pleegmama, opvoedmama voor zowel mensenkinderen als veulens. Ruzie bemiddelaar in kuddes paarden. Als gezelschapsdame. Als paardje om mensen te helpen.
Nu je ouder werd was het zo mooi om te zien, dat er altijd een paard was dat rond om jou heen alles deed om je te beschermen. Steeds andere paarden, verkooppaarden, steeds had je weer een ander maatje. Ze vochten erom. Je gaf aan hier op de Ostaayensebaan, niet meer weg te willen. Waar je anders goed de trailer in ging, zoals voor de sinterklaasoptochten, wilde je er nu niet meer in, waarmee je weer een goed lespaardje werd voor de Equine school die we hier regelmatig mogen verwelkomen. Je moest natuurlijk wel de trailer in kunnen om bijvoorbeeld naar een dierenarts te gaan.
Vandaag, 6 mei 2022 hebben we afscheid moeten nemen van jou mijn lieve schat. Dank je wel voor alles wat je voor mij en voor vele anderen hebt betekent! Je hebt de respectabele leeftijd mogen behalen van precies 30 jaar, waarvan ik je 28 jaar in mijn bezit heb mogen hebben. Vandaag ben je rustig ingeslapen door de lieve dierenarts Lian, die dat op een geweldige manier heeft gedaan, op de plaats waar je het liefste was: het hoge gras. Je hebt heel duidelijk aangegeven dat het zo goed was. Je nam nog een laatste hap en ging liggen… Fijn dat Marlena en Irene er bij waren en fijn dat Elynn en Marlena je zoveel aandacht hebben mogen geven de laatste paar jaren.
Dank je wel voor alles. Voor al die lol momenten. Iedereen is wel eens van je afgevallen, je testte wel even of ze doorzettingsvermogen hadden, je ruiters….. Ik heb een paar jaar geleden nog een menwedstrijd met je mogen doen, geweldig! Hoewel je met het beleren regelmatig op de loop bent gegaan heeft Wil Nooyen je opgeleid tot een 2000% betrouwbaar menpaard. Ook daar heb je je eigen kostje mee verdiend, het hooi haalde je zelf van het land met Wil. Met de kinderfeestjes, waarbij ik altijd wel een beetje in de zenuwen zat omdat je nog jong was, moesten de kinderen blijven zingen en regelmatig GOED ZO HOLLY roepen, dan bleef jij je goed gedragen. Daarna liep je weer een bruiloft voor een prachtige koets.
Op Stal Pegasus hadden we een vervelende buurman, die heeft gezorgd dat we de ponykampen niet meer op stal mochten doen. Wat Nu? Nou dan met Holly en alle kids hard zingend maar op en neer rijden naar ons rijtjeshuis om daar te overnachten. En jij stond dan gewoon in de achtertuin. 2 Prachtige veulens heb je ons gegeven. Louigi en Simone van Pegasus, met als vader Winterberg.
Ik merk terwijl ik dit schrijf, dat ik nog uren door kan praten. Terwijl ik mijn tranen probeer te drogen breekt er een lach door als ik denk hoe je me een keer eraf hebt gegooid omdat ik te overmoedig was, en ik een talud af rolde meters naar beneden, om tot stilliggen te komen bij mensen in de voortuin. Ik had me niet zeer gedaan, jij kon dat heel goed. …..
Dag lieve kleine Haf, dag onze allerliefste Holly!